صبحگاه توی نقاهتگاه

در عملیات خیبر بود که دشمن برای اولین بار در جزیره مجنون به طور وسیع از سلاح شیمیایی استفاده کرد
در اثر بمباران شیمیایی جمعی از بچه های تخریب هم مصدوم شدند که شهید حاج عبدالله و شهید سید محمد معاون گردان وبرادرسید ناصروسمنانی هم جزء اونها بودند
حالت تهوع داشتند و خون برمی گردوندند اما با این حال حاضر نبودند برای درمان به بهداری بروند.
بنده گفتم : اینجا یک حمام صحرایی زدند برای کسانی که شیمیایی شدند شما هم برید حمام تا حالتون بهتربشه.
بهر حال راضی شدند و رفتیم حمام ..
وضعیت حمام طوری بود که ازیک طرف لباس ها رو در میاوردند و وارد میشدند و از در دیگر لباس بیمارستان پوشیده و به اجبار سوار اتوبوس های آمبولانسی میکردند و به نقاهت گاه میبردند
و همونجا هم لباس ها و تجهیزات آلوده رو میسوزاندند
ما هم از همه جا بیخبر بچه های تخریب و فرماندهان رو راهی حموم کردیم
از حموم که بیرون اومدند هرچی اصرار کردند به من که ، لباسهامون رو بیار بپوشیم و برگردیم برای عملیات….
من گفتم : دست بنده نیست و همه لباس های شما رفت برای سوختن.
با همین بهانه تعدادی از بچه های تخریب به همراه فرمانده و معاونش رفتند برای درمان به نقاهتگاه شهید بقایی اهواز.
بعدا خبر دار شدیم که شهید حاج عبدالله نوریان در این مدت هروز صبح توی همون نقاهتگاه برای بچه های تخریب صبحگاه میگذاشته