نماز ظهر و عصر و به جماعت

شاید این جماعت جزء پیشگامان تفحص شهدا بودند. کسانی که پدرانه به دنبال کسانی میگشتند که اگر نگوییم از فرزندانشان برایشان عزیز تر بودند لااقل به اندازه فرزندانشان آنان را دوست داشتند.
ما جوانها و نوجوانها بدور از هرگونه تعلقی چه دنیایی و عاطفی و یا با حداقل تعلقات قدم به جبهه گذاشتیم و قطعا درک این را نداشتیم که بین پدر و فرزند چه رابطه عاطفی وجود دارد .شاید یکی ازسوالهایی که سالها بعد از خاتمه جنگ در ذهن خیلی از رزمنده ها وجود داشت و به عنوان یکی از خطاهای جنگ به آن مینگریستند حضور افرادی بود که سن و سالی از آنها گذشته و در کسوت حمل مجروح و حمل شهید در یگانهای رزم فعالیت میکردند . و دلیل بر جا ماندن پیکر مطهر شهدا در صحنه نبرد را عدم توانایی این افراد در انتقال پیکرها به پشت جبهه میدانستند . اما امروز به رمز آن پی میبریم که این پدران آبدیده در مواجهه با زخم خورده ها و شهیدان آسمانی ، فرزندان خود را میدیدند که خلعت شهادت به تن کرده اند و با همه وجود ، هرچند به نگاه ما ناتوان بودند خود را به آب و آتش میزدند تا آلام پدر و مادر چشم انتظاری را تسکین بخشند .تصویر بالا شرح گوشه ای ازاین تلاش ارزشمند
شیرمردهای تعاون شهدای لشگر_ده_سیدالشهداء_علیه_السلام درمقتل شهدای فکه است.
#عملیات_سیدالشهداء_علیه_السلام
درحمله رزمندگان لشگر۱۰ به دشمن بعثی در سرزمین فکه در اردیبهشت ماه سال ۶۵ و عقب نشینی از مواضع اولیه تقریبا تمامی ابدان مطهر شهدا در منطقه درگیری بر جا ماند و دشمن هم با احداث میادین مین وسیع در منطقه فکه و بعد از دو هفته به مواضع اولیه خود برگشت و فرصتی فراهم شد برای جمع آوری ابدان مطهر شهدا.
عملیات سیدالشهداء(ع) درنیمه اردیبهشت ماه که مصادف بود با اواخر ماه شعبان سال ۶۵ در منطقه عمومی فکه انجام شد و عملیات جستجو و جمع آوری ابدان مطهر شهدای بر زمین مانده این عملیات در اوایل خرداد که مصادف با نیمه ماه رمضان بود صورت گرفت وابدان مطهر شهدا بیش از ۲۰روز مهمان رمل های فکه بود.
به محض عقب نشینی دشمن از منطقه ، اکیپ های جستجوی شهدا با همراهی بچه های اطلاعات عملیات و تخریب مشغول به کار شدند و معبرهای حمله گردان ها به دشمن مورد جستجو قرار گرفت. ماه رمضان بود و گرمای طاقت فرسای منطقه فکه کار رو مشکل کرده بود. ابتدا ابدان مطهر شهدای اطراف جاده آسفالته فکه که عمدتا متلاشی شده بودند جمع آوری گردید.این ابدان مطهر به علت قرار گرفتن در حرارت آفتاب خرداد ماه جنوب تغییر رنگ داده و متلاشی شده بود و برداشتن پیکرهای این به معراج رفتگان از روی رمل های سرزمین فکه کاردشواری بود. بچه های صبور تعاون برای اینکه شکل ظاهری پیکرها به هم نخورد با دقت درکنار این بدن ها به اندازه قد هر شهید پلاستیک روی خاک پهن میکردند وبه آرامی جسم مطهر شهید را به داخل آن میکشیدند.