قبل از سحر ۱۶ مهرماه ۹۴ بود که تلفنم زنگ خورد. با دلهره از خواب بیدار شدم .. خدایا کیه این وقت ساعت ؟؟؟ روی صفحه تلفن نشون میداد که خانواده استاد هستند.
گوشی رو جواب دادم. حاج خانوم استاد والده همسنگرمان شهید رضا استاد بود. اول سلام احوالپرسی کردیم. و حاج خانوم فرمودند. همین الان حاج آقا رحمت خدا رفتند. من و دختر کوچکم در کنارش هستیم .. هنوز هیچکس خبردار نشده. حتی دخترم که در واحد روبروی ما ساکن هست خبرش نکردم.
حاجی چند لحظه قبل از اینکه از دنیا بره به من گفت: نگران نباش. من که از دنیا رفتم اول زنگ بزن به آقا جعفر بگو… اون بقیه کارها رو درست میکنه.
اینکه بی موقع زنگ زدم چون حاج آقا از من خواسته بود.
حاج محمد استاد پدر بزرگوار تخریبچی شهید رضا استاد از روزهای اول تاسیس هیات الوارثین در کنار ما بود.
هرجا که پرچم هیات نصب میشد در زمره اولین نفراتی بود که خودش رو میرسوند. همیشه و همه جا همراه ما بود.
این مرد الهی به تعبیری بزرگ هیات الوارثین به شمار میرفت و به نوعی ما بودن در کنار هم را در سال های بعد از دفاع مقدس را مدیون امثال این حجت های الهی هستیم.
در سومین سالگرد عروج ملکوتی این عزیز سفر کرده یادش را گرامی میداریم
هدیه نثار مرحوم حاج محمد استاد و فرزندش شهید رضا استاد فاتحه مع الصلوات
