آخرین شناسایی جزیره ام الرصاص

صحبت هایی که شب قبل از جلسه با آقا سید محمد داشتم قرار شد تمام مواد منفجره را با کمک تیم معبر بسته بندی یا بهتر بگم آب بندی کنیم . چاشنی و فتیله ها رو سری کردیم و هر ۵ قالب C4 ( سی ۴ ) را مثل آبنبات بسته بندی کردیم و ریسه مواد ۵ قالبی را داخل یک گونی سنگری گذاشتیم وبا طناب مثل کوله پشتی برعکس به روی سینه ها مون بستیم .
حفظ جان بچه های معبر اولویت اول بود و حفظ مواد منفجره در اولویت دوم بود.

با خودم گفتم خدایا … من و یک نفر دیگه با ریسک و به سختی از آب عبور کردیم .، فرداشب میخواهیم چطوری نیرو رد کنیم بدون اینکه عراقی ها متوجه بشن .

شب قبل که برای چک نهایی موانع به جزیره ام الرصاص رفتیم آب ساکن شده بود تا جایی که سطح آب مثل آئینه بود . واین موضوع خیلی نگرانم کرد . به دیواره سنگر عراقی ها توی آب تکیه داده بودم و داشتم سطح آب رو نگاه میکردم و با خودم می گفتم خدایا … من و یک نفر دیگه با ریسک و به سختی از آب عبور کردیم .، فرداشب چطوری نیرو رد کنیم بدون اینکه عراقی ها متوجه بشن . توی افکار خودم بودم که درست بالای سرم دوتا عراقی با هم صحبت میکردن و سیگار میکشیدن . در آن سکوت مطلقی که وجود داشت ناگهان صدای شلیک آرپی جی سکوت شب اروند را از هم پاشوند . اون هم دقیقآ ۱ متر بالای سر من . بقدری نزدیک بود که حرارت شلیک آرپیجی صورتم را داغ کرد که فکر کردم سوختم . ولی فقط مو های سر و صورتم کمی سوختند . آتش گلوله روی سطح آب که مثل آئینه بود توی آب منعکس شد و با سرعت از من دور شد و رفت توی بندر خرمشهر منفجر شد عراقی ها خندیدند و رفتند ته سیگارشون رو انداختن روی من و رفتن .

به خودم اومدم . و شروع کردم به چک موانع و ثبت تغیرات موانع .

صبر کردیم تا کمی باد زیاد بشه و نیزار توی آب رو به هم بزنه و توی صدای نیزار ساحل جزیره ، ام الرصاص رو ترک کردیم

 

 

ساحل جزیره ام الرصاص که در عملیات والفجر ۸ به تصرف رزمندگان اسلام در آمد
۳۱ سال بعد