راه کار گروهان مطهری از گردان حضرت علی اصغر (ع) سمت چپ جاده آسفالته دهلران به مهران بود و تقریبا” از جاده کمتر از ۱۰۰۰ متر فاصله داشت .
شب عملیات از خاکریز خودمون که راه افتادیم، بعداز حدود ۱۰۰ متر رسیدیم به میدون موانع اول رسیدیم !
ابتدا سیم خاردار چادری و بعد هم مین هایی با فاصله امّا منظم
شاید صدمتری عمق این میدان مین بود و بچه های تخریب مشغول زدن معبر شدند.
معبر از بین دو سنگر کمین عبور میکرد .
بی سر و صدا به خواست خدا سنگر های کمین حفره روباه رو پشت سر گذاشتیم .
با فاصله ای چند ده متری دوباره به میدون مین و موانع دیگری رسیدیم .
بچه های تخریب مجددا جلو افتادند و معبری باز شد . پای سنگرهای کمین که رسیدیم مجبور بودیم تا مساعد شدن اوضاع ، قدری تامل کنیم . معبر ، مقابل سنگر کمین ها سر در می آورد . ستون بی صدا زمین گیر بود .
نیرو های آزاد گروهان قرار گذاشته بودند که بین دسته ها تقسیم بشن . تقریبا به هر دسته ۴-۵ نفر اضافه شدیم ، عده ای اول دسته و عده ای هم آخر دسته کمک میکردند .
تورج خزایی و حسین فرهمند اول دسته و ۲ نفر هم آخر دسته کمک میکردیم .
چند تا بعثی ناخواسته روبروی معبر نشسته بودند و حرف میزدن و نگران بودیم که نیروها که حالا اجبارا” زمینگیر شدند ، از خستگی و اضطراب بخوابند !!
… به خواست خدا ، عراقیا از جلو معبر دور شدند و رفتند توی سنگرهای کمین که بصورت حفره روباه ایجاد کرده بودند .
ظرف چند دقیقه شهید خزایی ستون رو حرکت داد . یادمه که با چوب دستیش بچه ها رو به هوش کرد و بقیه هم نیم خیز راه افتادند ، همین که از کنار سنگر های کمین عبور کردیم ، درگیری شروع شد . پاکسازی به سمت چپ و راست شدت گرفت .خلاصه همه چی رو شد و عملیات در محور سمت راست جاده دهلران -مهران علنی شد.
شاید کمتر از یکساعت بعد تورج خزایی و حسین فرهمند مجروح شدند.هجوم به سمت طرفین و جلو ادامه داشت.تا رودخانه فصلی موسوم به گاوی و پل شکسته کمین های دشمن رو سرکوب کردیم.
موقعیت جغرافیایی عملیات کربلای یک
۹ تیرماه ۱۳۶۵ ساعت ۱۰٫۳۰ شب
همزمان دستگاههای مهندسی جلو میامدند و مشغول زدن خاکریز شدند.
هوا داشت روشن میشد که معلوم شد کنار رودخونه جانپناهی وجود نداره و لودرها و بلدوزرها برای ایجاد خاکریز آمدند . بچه ها موظف شده بودند که تا ایجاد جانپناه ، برای خودشون سنگر انفرادی درست کنند . هوا که روشن شد متوجه شدیم سنگر بهمن نجفی و منصور کوچک محسنی مورد اصابت قرار گرفته و آقا بهمن درجا شهید شده و حاج منصور هم به شدت مجروح شده و منتقل شدند به عقب…
… گام اول عملیات کربلای یک برای گردان حضرت علی اصغر (ع) شکستن خط و رسیدن به کناره رودخانه بدون آب “گاوی” بود . و بعد عبور از پل شکسته !
دقیقا” اونطرف پل شکسته بتونی یک سنگر دوشکا بود که سخت مقاومت میکرد . همه سنگرهای دور و برمون خاموش شده بودند ؛ اما این یکی تا نزدیکیهای ساعت ۱۰ صبح ایجاد زحمت میکرد. سقف و دیواره های سنگرش بتونی بود و فقط از یک دریچه کوچک تیر تراش میزد.
خلاصه به هر ترتیبی بود اون هم از کار افتاد . اولین نفراتی که رفتند بالای سرش ، نقل میکردند : که سربازبعثی پاش رو با طناب بسته بود به سه پایه دوشکا !!!! که فرار نکنه و ساعت ها همه رو معطل کرده بود.
… حالا دیگه شهر ویران شده مهران روبروی ما بود و سمت چپ هم بنایی از امامزاده سید حسن شهر مهران دیده میشد
