یکی ازاعیاد و اشرف اعیاد عید غدیر خم است

ازقدیم هم رسم و سنت بود که سادات و فرزندان رسول خدا صلی الله علیه و آله سعی میکردند سیادت خود را با استفاده از  نمادهای سیادت اعم از کلاه سبز، پیراهن سبز، شال سبز و…..آشکارسازند.
اما امروزه این سنت میرود مثل باقی سنتهای فراموش شده به ورطه فراموشی سپرده شود.
ازجمله کسانیکه سعی میکردند این افتخار را ظاهرکنند شهدای سادات بودند و درعملیاتهای مختلف و مخصوصا شب عملیات با  شال سبز به کمر و یا دورگردن و یا کلاه سبز به سر مثل ستاره میدرخشیدند.
فرمانده ما سردار شهید حاج سید محمد زینال حسینی ازجمله اونها بود که هم خودش مقید بود و هم دیگران را تشویق میکرد که حتما علامتی که نشانه سیادتشان باشد همراه داشته باشند.
فرمانده شهید سید محمد همیشه یا پیراهن سبز برتن میکرد و یا کلاه سبزی به سرمیگذاشت و یا شال سبزی به گردن می انداخت ، و وقتی قراربود خودش را برای دیگرانی که اورا نمی شناختند معرفی کند میگفت بنده حقیر سراپا تقصیر سید محمد زینال الحسینی هستم .
سید محمد وقتی هم که مهیای پرواز به سوی آسمانها شد احرام سبز پوشید و ترکش دشمن احرام سبزش را درید و درقلب او نفوذ کرد و سلاله ای ازفرزندان رسول خدا به آسمان پرکشید.
سید وقتی لباس سبز برتن و شال سبز برگردن داشت مثل اینکه رویین تن بود اما چه شد که برفراز ارتفاعات مشرف به  شهر ماووت ترکشی ریز اجازه ورود به #قلب نازنینش راه پیدانمود و او را که مهیای رفتن بود با خود برد و با لباس سبز سیادتش درخاک آرام گرفت.
درروز عید غدیر خم برای دیده بوسی با تو قرارمان کجاباشد.
سید..سید..سید…